Month: April 2022

Խամաճիկը փախավ թատրոնից, որովհետև ցանկանում էր ապրել ազատության մեջ: Սակայն նա մոռացավ կտրել թելը, որ ամրացված էր գլխին, և ոչ մի կերպ չէր կարողանում հասկանալ, թե ինչու` որտեղ էլ որ լիներ, միշտ ստիպված էր պար գալ ինչ-որ մեկի հաճույքի համար:
Նույնիսկ հեռու փախչելը դժվար չէ, դժվարը թելը կտրելն է:

1. Խամաճիկը ինչու փախավ թատրոնից:
2. Խամաճիկը ինչը մոռացավ կտրել:
3. Խամաճիկի գլխին ինչ կար ամրացված:
4. Ինչն էր դժվար կտրել Խամաճիկի համար:

– Бабушка, а бабушка, как мне весну нарисовать? – спрашивает Галя. – Зима белая, лето зелёное, осень жёлтая. А вот какую взять краску, чтобы весну нарисовать?
– А ты выйди да посмотри, какое у весны лицо.
Галя вышла во двор и смотрит. На земле лежит снег, но не такой, как в декабре: снег на земле тёплый, розовый, а на деревьях вот-вот лопнут толстые розовые почки.
– Значит, весна розовая! – обрадовалась Галя. Но тут поплыли по небу облака и закрыли солнце. И всё сразу потемнело. Но вдруг солнце опять выглянуло, звонко закричали воробьи.
– Бабушка, бабушка! – закричала Галя, вернувшись домой.
– Бабушка, ну скажи, как мне весну нарисовать?
– Её не нарисуешь на одной картине, – ответила бабушка. – Она разноцветная, переменчивая, она всегда новая.

Вопросы.
1. О чём спросила бабушку Галя?
Галя спросила бабушку как нарисовать весну.

2. Почему Галя подумала, что весна розовая?
Потому что на деревьях вот-вот лопнут толстые розовые почки.

3. Почему Галя не нарисовала весну розовой?
Потому что тут поплыли по небу облака и закрыли солнце. И всё сразу потемнело. Но вдруг солнце опять выглянуло, звонко закричали воробьи.

4. Что ответила Гале бабушка?
Бабушка ответила Гале, что весну на одной картинке не нарисуешь.

5. А что бы вы, ребята, посоветовали Гале?
Я посоветую Гале чтобы она весну нарисовала зелёным цветом.

6. Как нарисовать весну?
Красивой и холодной.

Допишите окончания.
Зима белая , лето зелёное , осень жёлтая . Толстые розовые почки на деревьях вот-вот лопнут. Облако закрыло яркое солнце. Весна разноцветная, переменчиая, она всегда новая .

Ցավոք իմ պապիկներից մեկը մի քանի տարի առաջ մահացավ: Երբ նա մահացավ, ես բավականին փոքր էի, և նրա մասին հիշողություններս շատ չեն: Իմ անունը դրել են նրա պատվին: Պապիկիս նկարը մեր տանը կա, և հայրս հաճախ է պատմում նրա մասին: Ասում են, որ նա բարի և շատ հարգված մարդ է եղել: Իսկ մյուս պապիկս ապրում է շատ հեռու: Ցավոք ես նրան հաճախ չեմ տեսնում, բայց երբ նա այստեղ է լինում, աշխատում է շատ ժամանակ անցկացնել մեզ հետ: Նա սիրում է խաղալ մեզ հետ: Ես նրա հետ շատ լավ ժամանակ եմ անցկացնում:

Америка не соблюдает какие-то определенные обычаи празднования Пасхи. Единственной характерной особенностью, считающейся общей для американцев всех религий, является то, что в светлое воскресенье все они собираются за большим столом в семейном кругу. Главными блюдами на семейном ужине в пасхальный день являются картофель, ветчина с ананасами и фруктовые салаты. В Америке очень популярна пасхальная игра: катание яиц по наклонному газону. Дети соревнуются, кто дальше и без остановки сможет прокатить свое яйцо. Самое большое соревнование бывает в пасхальное воскресенье на газоне близ Белого дома в Вашингтоне. Сотни детей приходят со своими пасхальными корзинками, наполненными ярко раскрашенными яйцами, и катают их вниз по лужайке около президентского дворца. 

Մի փոքրիկ տղա դուրս եկավ դպրոցից: 
Փոքրիկ տղա մը դուրս ելավ դպրոցեն:

Ես աշխատում եմ գործարանում: 
Ես կաշխատիմ գործարանի մը մեջ:

Մի թռչուն թռավ արտից: 
Թռչուն մը թռավ արտե:

Մի մարդ քարից մեծ գեղեցիկ տուն կառուցեց: 
Մարդ մը քարե մեծ գեղեցիկ տուն մը կառուցէ:

Մի մեծ արջ ուտում էր անտառի հատապտուղներից: 
Մեծ արջ մը կուտեր անտառի հատապտուղներեն:

Հացից մի կտոր պոկեց և տվեց շանը: 
Հացեն կտոր մը պոկէ եւ կուտա շանը:

Սովից քունը չէր տանում: 
Սովեն չեր կրնար քնանալ:

Մի օր երեխաները դպրոց էին գնում:
Օր մը երեխաները դպրոց կերթայն:

Երբ տղաների մայրը խանութում էր, տեսնում է անկրկնելի գունագեղ նկար։
Տղաների մայրը խանութի մեջ ըլլալուն ատեն կտեսներ անկրկնելի գունագեղ նկար մը։

Մի օր նկարիչը աքաղաղ է նկարում, բայց մոռանում է գունավորել այն:
Օր մը նկարիչը աքաղաղ է կը նկարե, բայց մոռանում է գունավորել այն:

Վարդագույն քաղաքում ահ ու սարսափ էր տարածվել:
Վարդագույն քաղաքին մեջ ահ ու սարսափ տարածված էր:

Ժամանակով մի մարդ ու մի կնիկ են լինում։
Ժամանակին այր ու կին մը կային:

Անտառի ծառերից ոչ մեկը նրա հետ ընկերություն չէին անում: 
Անտառի ծառերեն ոչ մեկը անոր հետ ընկերություն չէին ըներ:

Նա իր ոտքի տակ սեղմել էր մի դեղնափայլ մետաղ ու կանչում էր:
Նա իր ոտքի տակ կսեղմէ մի դեղնափայլ մետաղ մը ու կկանչէ:

Մի տերտեր ամեն տարի Զատկից առաջ քառասունինը լոբի է հաշվում և փարաջայի գրպանը գցում։ Մեծ պասի առաջին իսկ օրից նա ամեն օր մի լոբի է հանում, դեն գցում և գրպանում մնացածների թվով էլ իմանում, թե Զատկի գալուն քանի օր է մնացել։

Մի օր էլ էս տերտերի գլխին մի փորձանք է պատահում: Մի շուն է լինում, որը շատ սոված է լինում: Նա տեսնում է լոբինները և գնում դեպի տերտերը: Տերտերը շատ բարի է լինում և մեկ լոբի տալիս է շանը: Շունը ուտում է և էլի է ուզում: Տերտերը հինգ հատ լոբի է տալիս, բայց շունը էլի է ուզում: Տերտերը էլի է տալիս և այսպես անընդհատ, միջև տեսնում է, որ մնացել է վերջին լոբին: Տեսնելով շան թախծոտ հայացքը՝ տերտերը ստիպված վերջինն էլ տալիս: Չնայած նա արդեն չէր իմանում քանի օր մնաց զատիկին, բայց գոհ էր, որ կարողացել է շանը մի փոքր ուրախացնել: