Группа выпускников престижного вуза, успешных, сделавших замечательную карьеру, пришли в гости к своему старому профессору. Во время визита разговор зашёл о работе: выпускники жаловались на многочисленные трудности и жизненные проблемы.
Предложив своим гостям кофе, профессор пошёл на кухню и вернулся с кофейником и подносом, уставленным самыми разными чашками: фарфоровыми, стеклянными, пластиковыми, хрустальными. Одни были простые, другие дорогие.
Когда выпускники разобрали чашки, профессор сказал:
— Обратите внимание, что все красивые чашки разобрали, тогда как простые и дешёвые остались. И хотя это нормально для вас — хотеть только лучшее для себя, но это и есть источник ваших проблем и стрессов. Поймите, что чашка сама по себе не делает кофе лучше. Чаще всего она просто дороже, но иногда даже скрывает то, что мы пьём. В действительности всё, что вы хотели, было просто кофе, а не чашка. Но вы сознательно выбрали лучшие чашки, а затем разглядывали, кому какая чашка досталась.
А теперь подумайте: жизнь — это кофе, а работа, деньги, положение, общество — это чашки. Это всего лишь инструменты для поддержания и содержания жизни. То, какую чашку мы имеем, не определяет и не меняет качества нашей жизни. Иногда, концентрируясь только на чашке, мы забываем насладиться вкусом самого кофе.
Наиболее счастливые люди — это не те, которые имеют всё лучшее, но те, которые извлекают всё лучшее из того, что имеют.
Հեղինակավոր համալսարանի մի խումբ շրջանավարտներ, հաջողակ, հիանալի կարիերա անելով, եկել էին իրենց ծեր պրոֆեսորի մոտ։ Այցի ընթացքում զրույցը վերածվեց աշխատանքի. շրջանավարտները դժգոհեցին բազմաթիվ դժվարություններից և կյանքի խնդիրներից։
Իր հյուրերին սուրճ առաջարկելով՝ պրոֆեսորը գնաց խոհանոց և վերադարձավ սուրճի կաթսայով և տարատեսակ բաժակներով լցված սկուտեղով՝ ճենապակյա, ապակի, պլաստմասսա, բյուրեղյա։ Ոմանք պարզ էին, մյուսները՝ թանկ:
Երբ շրջանավարտները բաժանեցին գավաթները, պրոֆեսորն ասաց.
-Նկատի ունեցեք, որ բոլոր գեղեցիկ բաժակները ապամոնտաժվեցին, իսկ պարզ ու էժանները մնացին։ Եվ թեև ձեզ համար նորմալ է միայն լավագույնը ցանկանալը ձեզ համար, բայց հենց այստեղից է ձեր խնդիրների և սթրեսի աղբյուրը։ Գիտակցեք, որ միայն բաժակը սուրճն ավելի լավ չի դարձնում: Շատ հաճախ այն պարզապես ավելի թանկ է, բայց երբեմն նույնիսկ թաքցնում է այն, ինչ մենք խմում ենք։ Իրականում, այն ամենը, ինչ ուզում էիր, միայն սուրճ էր, ոչ թե բաժակ: Բայց դու միտումնավոր ընտրեցիր լավագույն գավաթները, իսկ հետո նայեցիր, թե ով ինչ բաժակ ստացավ։
Հիմա մտածեք՝ կյանքը սուրճ է, իսկ աշխատանքը, փողը, պաշտոնը, հասարակությունը՝ բաժակներ։ Դրանք պարզապես գործիքներ են կյանքը պահպանելու և պահպանելու համար: Մեր ունեցած բաժակի տեսակը չի որոշում կամ փոխում մեր կյանքի որակը: Երբեմն, կենտրոնանալով միայն բաժակի վրա, մոռանում ենք վայելել հենց սուրճի համը։
Ամենաերջանիկ մարդիկ նրանք չեն, ովքեր ունեն լավագույնը, այլ նրանք, ովքեր լավագույնն են օգտագործում իրենց ունեցածից:
Գառնիկ Բարսեղյան 